Voortsestraat 8
De erfgenamen van Antonie Schraven zijn oudst bekende eigenaren van het huis op Voortsestraat 8. Antonie Schraven (1759-1834) is in 1787 getrouwd met Sybilla Frans Smits (ca 1755-1825). Uit hun huwelijk worden zeven kinderen geboren.
Waarschijnlijk is het omstreeks 1834 verkocht aan Gerardus Abels, woonachtig op Boersestraat 7 (zie aldaar).
In 1845 verkoopt hij het onroerend goed voor fl 900 aan Jan Emons, schoenmaker, uit Gassel. (1807-??). Hij is in 1842 getrouwd met Allegonda van Overbeek (ca 1812-1843) uit Sint Hubert. Zij overlijdt in Gassel, enkele dagen na de geboorte van hun enige dochter Johanna Maria .
Johannes gaat in de Voortsestraat 8 wonen , samen met zijn moeder, Elisabeth Smits (ca 1774-1852). Hij heeft hier tot 1868 gewoond. Daarna is hij naar Oeffelt verhuisd.
In 1868 wordt Leonardus van Dijk (1843-1905) de bewoner van het huis. Hij is een jaar eerder getrouwd met Christina Hendriks (1832-1918) uit Beugen. Zij krijgen zes kinderen. In 1870 koopt hij het huis van Jan Emons.
Na het overlijden van Christina Hendriks in 1918 blijft het huis in handen van twee nog in leven zijnde dochters Hendrica (1872-1955) en Maria (1874-1959).
In 1928 verkopen zij het onroerend goed aan Petrus Cornelis v/d Hark (1899-1983) en Martinus Petrus v/d Hark (1889-1978). Petrus trouwt met Joanna Gerrits.
In 1960 wordt de boerderij verkocht aan Cornelis Maria v/d Hark (Joh zn) (1931-1984).
Graag wil ik ook een stukje schrijven, omdat ik 31 jaar met veel plezier en gezellig gewoond heb aan de Voortsestraat no.8. Voor mijn man – Cor v.d. Hark- was het geen grote overgang, want hij was geboren en getogen op nummer 3, schuin aan de overkant.
Zelf kwam ik van Haps, dus ook niet ver weg. Wij kochten de boerderij, gebouwd in 1928, van ome Piet v.d. Hark. Ze noemden ons huis wel eens “de laatste stuiver” omdat er geen beschoten kap op zat. Het huis was gebouwd door 2 vrijgezelle dames en later verkocht aan Piet v.d. Hark. Tot op heden zijn er nooit kinderen geboren. Vanzelfsprekend niet bij de dames; ome Piet was te laat getrouwd en onze kinderen zijn alle 3 in het ziekenhuis geboren.
Cor v.d. Hark en ik trouwden in november 1960. Na wat verbouwingen hadden we een gezellig plekje voor ons beiden. We kregen 3 gezonde kinderen: Jacqueline, Paul en Monique. Ook ons bedrijf breidden we uit. Er werden nieuwe varkensstallen bij gebouwd: Dat ging toen nog met hulp van de buren. Op het land verbouwden we jaarlijks een perceel pootaardappelen. Daar was veel werk aan, maar het verdiende goed. Ook nog suikerbieten.
Onze kinderen hebben daar een fijne jeugd gehad. In het bos achter het huis werden van plastic hutten gebouwd en roversholen. Later kwam er een echte houten boshut. Daar sliepen ze in de zomer met buurvriendjes en vriendinnetjes. Die vonden het ook prachtig om buiten te mogen slapen. In die tijd kon dat ook veilig. We lieten dan de achterdeur open zodat ze altijd naar binnen konden komen, zoals bijvoorbeeld met onweer. Onze hond waakte goed over ze.
Veel plezier hadden ze altijd met de buurkinderen. Buurman Pierre van Diepenbeek vermaakte de kinderen ook. Als het Moederdag was spande hij de Fries voor de koets en wij moeders met kinderen mochten dan mee. Het was toch een klein beetje feest! Het paard kreeg dan een grote rode pluim op zijn hoofd en de zondagmiddag was zo voorbij. Er was altijd wat te doen; een gezellige sociale buurt!
Alles ging goed, totdat mijn man in 1984 plotseling overleed. Mijn wereld stortte in. Samen met mijn zoon Paul hebben we toen het bedrijf voortgezet; in het begin met veel steun van mijn broer Henk en buurtgenoten. In deze periode werd de meststal nog vernieuwd. Na 7 jaren samen liet Paul weten niet verder te willen gaan. Uitbreiding was niet mogelijk en eisen en regelgeving werden hem teveel. Het bedrijf werd verkocht aan Theo Leejen en het land aan Piet Vloet. De kinderen waren uitgevlogen en hadden een eigen stekje. Ik ben toen met mijn 2de man, ook weer een Cor, naar Rijkevoort verhuisd. Mijn vriendin Willy Klerks ,toen der tijd mijn overbuurvrouw, had toen wij verhuisden de vlag halfstok gehangen, maar afstand kent geen grenzen. Intussen wonen we al weer 23 jaar in goede gezondheid in Rijkevoort en hebben we weer een gezellige buurt gekregen.
Wij hopen dat dit nog lang zo mag blijven!
Pia van de Putte-Thijssen
Sinds december 1995 bewoont fam. Vermeer-Roest de langgevelboerderij aan de Voortsestraat 8 in Sint Hubert.
Een mooi, gemoedelijk dorpje waar de kinderen Katja, Christiaan en Natasja met veel plezier zijn opgegroeid. Mede door de leuke en gezellige activiteiten van de buurtschap voelden we ons al snel thuis.
Vanaf 1996 geeft Elsbeth al schilderlessen en workshops in het atelier van de boerderij en sinds 2010 biedt het ook onderdak aan galerie RoBa. Een initiatief van Elsbeth Roest en Jan Bastiaans. Galerie RoBa organiseert zo’n 10 x per jaar binnen en buiten een expositie met gastkunstenaars. Er wordt steeds gestreefd naar een interessante combinatie van kunst op het gebied van schilderijen, hout, steen, brons, glas, textiel, keramiek en ijzer/staal. De galerie is voor iedereen vrij toegankelijk. Voor meer info over openingstijden of kunstenaars zie www.roba-kunst.nl.
Na de 2-deling in 2014 is het woonhuis gekocht door familie H. Siroo.
Henny Siroo is opgegroeid in buurtschap ‘t Broek aan de Scheiwalweg in Sint Hubert. Op deze plek, 3 km buiten de bebouwde kom van Sint Hubert, is hij geboren en heeft hij altijd gewoond. In de afgelopen 10 jaar heeft hij de ouderlijke woning geheel zelf verbouwd en in ere hersteld.
Toch verhuist hij, na 43 jaar aan de Scheiwalweg gewoond te hebben, naar de bebouwde kom van Sint Hubert. Samen met zijn vrouw Suzanne en kinderen (Janna 11 jr, Tein 9 jr, Ellin 7 jr) wonen ze vanaf oktober van dit jaar aan de Voortsestraat 6.
Ze betrekken eerst een woonunit die bij de woning geplaatst is. Dit omdat er na de splitsing van de boerderij (huisnummer 8) nog een badkamer en toilet gerealiseerd moet worden. Ook de rest van het voorhuis zal nog aangepakt worden en er mag nog een schuur gebouwd worden.
