Wanroijseweg 99
Deze windmolen staat geheel vrij in het landschap circa 1 km buiten het dorp. Het is een grote ronde stenen beltmolen uit 1878, gedekt met dakleer, met een vlucht van 25,00 m.
In 1944 heeft de molen door oorlogsgeweld veel schade geleden. In 1966/67 is de molen gerestaureerd en sindsdien maalvaardig. De molen wordt bediend door vrijwilligers.
Begin 2007 stort de molenbelt naast de ingang van de molen bij werkzaamheden in en daarbij is een van de molenaars lichtgewond geraakt. De molen wordt eind 2007/begin 2008 heropend en men kan de molen dan weer bezoeken op zaterdagmiddagen en op afspraak. In 2010 wordt de molen volledig gerenoveerd.
Voor onderstaande en technische info kun je ook nog op onderstaande websites kijken.
https://www.molendatabase.nl/nederland/molen.php?nummer=590
https://molenvrienden.nl/de-heimolen-sint-hubert/
Buiten het dorp Sint Hubert ligt in het fraai glooiende landschap korenmolen “De Heimolen”. Voor 1877 moesten de inwoners van Sint Hubert alles laten malen op de eeuwenoude Millse standerdmolen aan het Molengat (tussen Mill en Sint Hubert).
In 1877 werd de heimolen gebouwd op het perceel oorspronkelijk sectie C 255, deze was voor 1835 eigendom van Johannes Gerritszoon van Dijk. Na 1835 was het achtereenvolgens in bezit van Johannes Ebben, Geertrui van Dijk en de weduwe Maria Peters-Hendriks. In 1877 verkoopt deze het perceel (in tweeën gesplitst in C603 en C604) aan Jacobus Reijnen, molenaar te Wanroij, en Cornelis Reijnen, priester en pastoor te Altforst. Deze lieten samen de Heimolen bouwen (op perceel C604) en was dus vanaf het begin in het bezit van de bekende molenaarsfamilie Reijnen.
De molen werd gebouwd met oude onderdelen van standerdmolen Het Molengat te Mill die inmiddels afgebroken was.
De nieuwe molen kreeg als naam Heimolen omdat hij aan de rand van een stuk heide tussen Wilbertoord en Sint Hubert stond. Op de natuurlijke heuvel kon de molen in dit open veld veel wind vangen. De bosschages op het zuidwesten zijn veel later verschenen.
In 1926 wordt de molen eigendom van de gebroeders Hermanus G.J. en Jacobus L.J. Reijnen beide uit Wanroij. In 1934 erft weduwe A.M. Reijnen- Laarakkers de molen. De toenmalige molenaarsknecht P.J. Vereijken koopt de molen in 1934.
De oorlog wordt een moeilijke tijd voor de molen. Hij raakt zoals zoveel molens zwaar beschadigd. Lange tijd heeft de molen na de oorlog gemalen met twee wieken. In 1966 werd de Heimolen weer goed gerestaureerd. Voor een bedrag van fl. 33.197,- knapte molenmaker Huub Beijk uit Afferden de molen op. Hierbij werd de as en de roeden vervangen door onderdelen van een gesloopte molen uit Hamont (B).
Molenaar Vereijken ging door met malen en voer verkopen op zijn Heimolen. Terwijl de meeste molenaars gestopt waren bleef Vereijken zijn molen trouw. Zo maakte hij zeer bewust de opleving voor de molens mee. Dit blijkt uit de volgende uitspraak van Vereijken: “vroeger keek geen mens ernaar, maar tegenwoordig kunde om de haverklap tekst en uitleg geven”.
Molenaar Vereijken overleed in 1978 en de molen ging over naar zijn kinderen. Deze hadden geen interesse voor het malen met de molen en zo bleef de molen onberoerd. Een bezoek aan de Heimolen in die tijd, 1979 – 1980, was een vreemde gewaarwording. De toestand was zoals molen Piet hem had achtergelaten. Zakken en bindtouwtjes door de hele molen en netjes opgehangen of opgevouwen. De spinnenwebben maakte dit beeld, wat Anton Pieck had kunnen schilderen compleet.. Hoe nostalgisch het beeld ook was, er moest natuurlijk iets veranderen. De toestand van de Heimolen ging langzaam achteruit, en er moest weer mee gedraaid worden. Vanaf die tijd is er met tussenpozen door vrijwilligers met de molen gedraaid.
In 1984 kocht de gemeente Mill en Sint Hubert de molen van de kinderen Vereijken. In 1986 werd de molen gedeeltelijk gerestaureerd. Op 28 April 1987 werd het beheer van de molen overgedragen aan de Vereniging Molenvrienden Land van Cuijk. Vanaf die tijd heeft de molen wekelijks gedraaid m.u.v. langdurige technische mankementen.
In 2007 wilde de gemeente waterleiding en afvoer in de molen brengen en de molenaars zouden het laatste stuk in de molen zelf uitgraven. Tijdens die graafwerkzaamheden op 17 februari 2007 stortte de linker invaartmuur en de betonnen dek daarboven in en kwam molenaar Walter Cornelissen bekneld te zitten. Hij kwam er na bevrijding door brandweer en hulpdiensten met lichte verwondingen vanaf, molenaar Harry Daverveld († 2014) bleef ongedeerd.
Deze instorting heeft een geheel nieuw restauratieproject van de molen in gang gebracht.
De volgende delen van de molen zijn in de periode tot en met 2011 vervangen of gerestaureerd. : linker invaartmuur, betonnen dek invaart, veiligheidshek invaart (nieuw), alle kruipalen vervangen, bliksemafleider up to date, molenromp opnieuw gevoegd, houtwerk buiten gedeeltelijk vervangen en alles opnieuw geschilderd, dak opnieuw van dakleer voorzien, roeden doorgehaald, Potroede vervangen door Potroede die altijd voor de molen lag inclusief voor en achterzoom vernieuwd, bovenschijfloop alle staven vervangen, balkkoppen in de molen gerepareerd met epoxy hars, steenrondsel vervangen en alle vangblokken vervangen, slijtvlak luitafel vervangen.
De molen wordt bemand door vrijwillige molenaars Walter Cornelissen vanaf 2004 en Martijn v/d Hulsbeek vanaf eind 2014. Zij laten de molen iedere zaterdag draaien en bezoekers zijn dan altijd welkom.
Lees verder op www.de-heimolen.nl